Το μανιφέστο της κάλτσας!
Φυσικά και ξέρουμε όλοι τις κάλτσες.
Τις κάλτσες που πηγαίνουν ζευγάρια.
Τις κάλτσες που ολοκληρώνουν την ύπαρξή τους μόνο όταν πάνε δυο δυο…
Όταν τρυπάει η μια , θυσιάζεται και η άλλη…
Όταν το αδηφάγο πλυντήριο αρπάζει μια για να την εξορίσει στον πλανήτη των χαμένων καλτσών τότε και η άλλη πετιέται…
Τι ρομαντικό… τι απίστευτη ιστορία αγάπης…
δεν υπάρχουν μόνες τους…μόνο μαζί!
Και έρχομαι και ρωτάω!
Γιατί ;;
Γιατί να μην υπάρχουν μόνες τους!!!
Τάσσομαι υπέρ της αυθυπαρξίας των καλτσών!!!
Όχι στην θανάτωση κάλτσας που αγνοείται το ταίρι της!
Όχι στον αφανισμό της κάλτσας που το ταίρι της τρύπησε από αδίστακτο σκληρό νύχι!
Τι μανία είναι αυτή στο να φοράμε ίδιες κάλτσες;
Μπορούμε κάλλιστα να φοράμε διαφορετικές.
Κάνουμε μια βασική ομαδοποίηση σε πάχος και μήκος και μετά φοράμε κάλλιστα και μη απόλυτα ίδιες!
Και αν δε σε πείθει η δική μου άποψη που το πράττω εδώ και χρόνια
ίσως σε πείσει το ότι πλέον βγαίνουν από το εργοστάσια ανά ζευγάρια
και η μια είναι διαφορετική από την άλλη.
Άρα αν το προτείνει η τελευταία λέξη της μόδας το κάνεις
ενώ από μόνος/η σου κολλάς…
Κέρδισε χρόνο από το να παλεύεις να βρεις το απόλυτο ταίρι !
Κάθε μέρα είναι και ένας καινούργιος συνδυασμός χρωμάτων.
Κάθε μέρα και κάτι νέο.
Βάλε τρέλα,
βάλε χρώμα,
αψήφησε τους κανόνες ,
νίκησε τον ψυχαναγκασμό σου
και πάνω από όλα
αναγνώρισε την κάθε κάλτσα ως ανεξάρτητη οντότητα.
