Κρίση ή Κροίσοι-Παρουσίαση ΑΠΕ στο Little Island Festival 2023

Little Islands 2023

Ένα φεστιβάλ μοναδικής εμπειρίας.

Σίκινος. Κυκλάδες.

Αληθινές Κυκλάδες, που διατηρούν ακόμα τη γραφική ατμόσφαιρα που τόσο πολύ σε ταξιδεύει.

Αφορμή για να γνωρίσω αυτόν τον τόπο ήταν το Φεστιβάλ little Islands.

Με τίτλο «ανθρωπογεωγραφίες» φιλοξένησε πολλά και ετερόκλιτα projects : ταινίες , ντοκιμαντέρ, animation, podcasts, virtual reality simulation, performances, παρουσιάσεις, συναυλίες.

Το επίπεδο όλων αυτών αξιοσημείωτα υψηλό και η ποιότητα όλων των δραστηριοτήτων ιδιαίτερα κλασάτη και συνάμα ανθρώπινη. Στο ίδιο πνεύμα και όλη η ομάδα των ανθρώπων του φεστιβάλ, τόσο των υπευθύνων όσο και των εθελοντών. Εν γένει μια μοναδική εμπειρία που αξίζει να ζήσεις και σίγουρα παροτρύνω να συνδυάσετε του χρόνο τις διακοπές σας σε αυτό το νησί τις μέρες του φεστιβάλ.

Προσωπικές Ξεχωριστές Στιγμές από το φεστιβάλ

Καταρχάς να αναφέρω ότι όλα όσα παρακολούθησα και έζησα είχαν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Όπως είναι φυσικό ωστόσο κάποια ήταν ιδιαίτερα για μένα, διότι είτε έμαθα κάτι που δεν ήξερα, είτε με προβλημάτισαν ευχάριστα, είτε μου έδωσαν έμπνευση για επόμενες δημιουργίες.

Ξεκινώ από το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους  «Μικροβίωμα». Δε θυμάμαι να έχω ξαναγελάσει τόσο σε ντοκιμαντέρ το οποίο πέρα από το χιούμορ που το διακατέχει σε κάνει να αναρωτιέσαι για πολλά και διαφορετικά θέματα.

Το ντοκιμαντέρ «Exoskeletons» με έκανε να αναρωτηθώ τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει κάποιο άτομο να παθιαστεί με οποιοδήποτε θέμα και ποια μπορεί να είναι η ψυχοσύνθεση ενός συλλέκτη.

Η virtual reality εμπειρία, η πρώτη που είχα στη ζωή μου, μπορώ να πω ότι ήταν άκρως εμπνευστική και διαδραστική. Φαντάστηκα να μπορώ να παρακολουθήσω ταινία έτσι, μπήκα σε αυτόν τον κόσμο και ένιωσα συναισθήματα. Ένα ατελείωτο σύμπαν δυνατοτήτων σε αυτήν την κατεύθυνση,που νομίζω ότι είναι ένα τεράστιο κομμάτι του μέλλοντος που θα καθορίσει όλη την αισθητική μας.

Τα podcast σε ένα πανέμορφο γραφικό πέρασμα χωριού ήταν ιδιαίτερα «ταξιδευτικά». Ιστορίες που έχουν την τύχη να καταγραφούν από το istorima θα διασωθούν και πιστεύω ότι μπορεί να αποτελέσουν αφορμή για περαιτέρω καλλιτεχνική δημιουργία.

Η μικρού μήκους ταινία «Νothing Holier than a dolphin» ήταν κάτι το ξεχωριστό. Ένας θεατρικός αυτοσχεδιασμός, μέσα από κινηματογραφική ματιά, παρέα με σουρεαλιστικά στοιχεία.

Η δική μου συμμετοχή με την παρουσίαση «Κρίση ή Κροίσοι», όπου παρουσίασα εν συντομία όλες τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και συνδυασμό με την ενεργειακή κρίση,  ήταν η αφορμή για να αναρωτηθώ πώς όλη αυτή τη γνώση από το πρώτο μου πτυχίο (δίπλωμα) ως ηλεκτρολόγος μηχανικός μπορώ να την κάνω μια κωμική παράσταση.

Άλλη μια εμπνευστική εμπειρία ήτα η εικαστική αξιοποίηση ενός γκρεμισμένου σπιτιού του χωριού με το digital project «Περίκαυστες Πόλεις» το οποίο χρησιμοποίησε την τεχνική projection mapping και AI (τεχνητή νοημοσύνη).

Με αφορμή το περιπατητικό δρώμενο του ζωγράφου Γιάννη Ζιώγα, επισκεφτήκαμε το μνημείο της Επισκοπής και ακούσαμε από τον τοπικό ξεναγό την ιστορία του μνημείου από τη ρωμαϊκή εποχή έως σήμερα, καθώς και την ανακάλυψη του τάφου της Νεικώς μόλις το 2018. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η ιστορία με γέμισε συναισθήματα. Μπήκα στη θέση των αρχαιολόγων που ήρθαν στην όμορφη Σίκινο και κατάφεραν να βρουν κάτι τόσο σημαντικό. Φαντάστηκα τη στιγμή που βρήκαν τον τάφο, τη συγκίνησή τους, τον ενθουσιασμό τους, την αίσθηση ότι μετά από τόσα χρόνια κάτι αποκτά και πάλι ζωή, τα χαμόγελα που ο κόπος τους είχε ένα τόσο σημαντικό ιστορικό αντίκτυπο. Μάλιστα η έκπληξή μου ήταν διπλή γιατί μια πολύ καλή μου φίλη, η Σουζάνα Πούλιου ήταν μέλος αυτής της ομάδας και ήξερα ότι τότε ήταν στη Σίκινο αλλά δεν είχα καταλάβει ποτέ τι ακριβώς κατάφερε!!!! Με συγκινούν τέτοιες ιστορίες και με εμπνέουν να δημιουργώ νέους κόσμους, ήρωες, να ερευνώ και ίσως να φτιάξω μια επόμενη ταινία…

Άλλη μια εμπειρία που θα άλλαζε για πάντα τον τρόπο που βλέπω από εδώ και πέρα το τοπίο στις Κυκλάδες ήταν το ντοκιμαντέρ «Πέτρα και χρόνος , οι ξερολιθιές της Κύθνου». Πόσες φορές απλά κοιτάμε κάτι χωρίς να το βλέπουμε πραγματικά. Βουνοπλαγιές σαν να είναι κεντημένο φόρεμα από τα πεζούλια που έφτιαχναν οι ντόπιοι για να κάνουν επίπεδο το έδαφος και να καλλιεργήσουν. Όλα αυτά τα κτίσματα, τα φτιαγμένα μόνο από πέτρα, χωρίς υλικό να τα δένει μεταξύ τους, είναι ένα αρχιτεκτονικό θαύμα άρτιας αισθητικής. Πόση τέχνη και τεχνική! Και πλέον ανεκτίμητο κομμάτι της κυκλαδικής αισθητικής, πολιτιστική κληρονομιά που πρέπει να διασωθεί.

Από ένα multiart φεστιβάλ δε θα μπορούσε φυσικά να λείπει το animation. Ξεχώρισα το «Pink mountain»,  καταρχάς από τον τίτλο! Ροζ. Τι μπορεί να πάει λάθος όταν κάτι δηλώνει ροζ. Μου άρεσε η ιδιαίτερη αισθητική και φυσικά το θέμα (αγαπώ τα love stories) . Πιστεύω βαθιά στην ανεξάντλητη δύναμη του έρωτα και επίσης μου άρεσε ο τρόπος που το φολκλόρ κομμάτι των Ιωαννίνων αποτυπώθηκε με μαεστρία και άποψη.

Ιδιαίτερη ήταν και η performance «on connection» υπό το φως του φεγγαριού των Valntina Berthelon και Flora Paar. Μυσταγωγία μέσω σαμανικών ήχων παρέα με vr experience και οπτική digital art. Ταξιδέψαμε…

Το ντοκιμαντέρ “Being an Islander” μας έκανε να αναρωτηθούμε για τις συνέπειες που μπορεί να έχει στα νησιά μας ο άκρατος και δίχως μακροχρόνιο προγραμματισμό τουρισμός. Το γεγονός ότι μετά την προβολή ακολούθησε ουσιαστική συζήτηση δείχνει την επιτυχία του εγχειρήματος και τον ουσιαστικό ρόλο της ίδιας της τέχνης ως αφορμή για προβληματισμό και συναισθήματα.

Το φεστιβάλ έκλεισε όπως του άξιζε. Με μια μουσική γιορτή στην πλατεία και το συγκρότημα Simoun που κατάφερε να δώσει μια άλλη πνοή σε παραδοσιακά τραγούδια, να κάνει τον κόσμο να χορέψει και να τραγουδήσει.

Το νησί.

Μπορεί το νησί να είναι μικρό αλλά υπάρχουν πολλά που μπορείς να κάνεις και να επισκεφθείς.

-Καταρχάς να περπατήσεις μέσα στη χώρα και να δεις και τους 2 ανεμόμυλους που στέκουν γερασμένοι πια μα ακόμα αγέρωχοι.

-Μην παραλήψεις να πας και απέναντι από τη χώρα, στο χωριό που λένε , για να πάθεις φωτογραφικό οργασμό μην ξέροντας τι να πρωτοφωτογραφίσεις από τα γραφικά σοκάκια και σπιτάκια. Σαν ψέμα είναι αυτό το χωριό που διατηρεί ακόμα αυτή τη μοναδική κυκλαδική ομορφιά ανέγγιχτη από το αλλοιωτικό άγγιγμα του υπέρμετρου τουρισμού.

-Σίγουρα να πας στο μνημείο της επισκοπής και να ακούσεις γύρω στις 18.30 και την αφήγηση που κάνει ο υπεύθυνος του χώρου μαζί με την εξαιρετική ψηφιακή παρουσίαση.

-Και αν έχεις κουράγιο κάνε έναν περίπατο μισής ώρας με τα πόδια για το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας να απολαύσεις τη θέα.

-Ηλιοβασίλεμα μπροστά στα μάτια σου συνοδευόμενη από γεύση κρασιού στο επισκέψιμο οινοποιείο που είναι και εστιατόριο. Μοναδική άγρια θέα του Αιγαίου.

– Να επισκεφθείς με καραβάκι τις παραλίες του νησιού που δεν είναι προσβάσιμες με όχημα. Κολυμπάς σε τυρκουάζ νερά, έρχεσαι σε πραγματική επαφή με τη θάλασσα και τρως και απίστευτα παξιμάδια της Σίκινου- Αριστούργημα.

– Παραλίες που μπορείς να επισκεφτείς είναι της Αλλοπρόνοιας στο λιμάνι, το Διαλισκάρι και ο Άγιος Γεώργιος. Όλες με κρυστάλλινα νερά και χωρίς μπαράκια ξαπλώστρες και μουσική. Ουσιαστική ένωση με το τοπίο , ακούς τη μουσική των κυμάτων , νιώθεις την υφή της άμμου καθώς ξαπλώνεις.

-Αν έχει φεγγάρι κατέβα από τη χώρα στο λιμάνι με τα πόδια. Είναι 40 λεπτά αργού απολαυστικού κατηφορικού περιπάτου. Το φως του φεγγαριού θα δεις ότι είναι υπεραρκετό για να βλέπεις τα πάντα και υπάρχει μια ηρεμία απίστευτη.

-Αν έχεις όρεξη για περπάτημα εν γένει, έχει πολλά και ενδιαφέροντα μονοπάτια

Είμαι σίγουρη ότι θα υπάρχουν πολλά ακόμα σημεία που δεν πρόλαβα να επισκεφτώ και εμπειρίες που δεν τις γνώριζα αλλά είναι εκεί να τις ανακαλύψω εκ νέου όταν ξαναεπισκεφθώ το νησί, πράγμα σίγουρο.

Small tips

-Υπάρχει λεωφορείο που είναι εν γένει βολικό. Ωστόσο θα συνιστούσα να φέρετε κάποιο μέσο ή να νοικιάσετε εκεί για περισσότερη ευελιξία καθότι σε κάποια μέρη δεν πηγαίνει το λεωφορεία και τα ταξί αν χρειάζεται να τα χρησιμοποιείς συχνά είναι ένα συμπαθητικό έξοδο.

-Να έχεις πάντα μαζί σου νερό για τις παραλίες. Παγωμένο για να σου ξεπαγώνει σταδιακά.

-Πάρε μαζί σου ζεστά ρούχα οπωσδήποτε. Το βραδάκι φυσάει.

-Καπέλο με κορδόνι διότι φυσάει και το κανονικό θα στο παίρνει ο άνεμος.

-Φλατ παπούτσια!

-Μικρή βαλίτσα να μπορείς να την κουβαλήσεις διότι στα γραφικά σοκάκια δεν μπαίνει όχημα.

-Προετοιμάσου για μια εμπειρία ηρεμίας και ξεκούρασης. Αυτό είναι το δυνατό χαρτί του νησιού. Αν είσαι σε φάση ξεφαντώματος θα σου συνιστούσα άλλα νησιά.

-Πάρε μαζί σου φάρμακα που ίσως χρειάζεσαι διότι δεν υπάρχει φαρμακείο στο νησί. Ωστόσο νιώσε ασφαλής διότι γιατρός υπάρχει.

-Μπορεί το νησί να διατηρεί μια πιο παρθένα ομορφιά ωστόσο απ΄όσο κατάλαβα οι κάτοικοι δεν ενθουσιάζονται με την έννοια του γυμνισμού οπότε ίσως θα ήταν καλό να μην τους φέρνουμε σε δύσκολη θέση σε μέρη που υπάρχει αρκετός κόσμος στην παραλία.

-Φυσάει πολύ. Διάλεξε σοφά τα ρούχα σου διότι αέρινες κοντές φούστες είναι πολύ πιθανό να σε κάνουν να μοιάζεις σαν την Μέριλιν Μονρό με το φόρεμα και τον αέρα. Εκτός βέβαια αν αυτό είναι κάτι που θέλεις να το ζήσεις τόσο εσύ όσο και οι γύρω σου…!!!