Διάκριση για το “Κάθε μέρα Κυριακή” της Αγγελικής Παρδαλίδου

Τον Απρίλιο του 2020 , με αφορμή την καραντίνα, το Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη ανακοίνωσε διαγωνισμό για πρωτότυπα μονόπρακτα έργα.

Ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος:

“Οι συμμετοχές στον διαγωνισμό ήταν πολλές και αρκετά ενδιαφέρουσες.Η κατηγορία υπό τον τίτλο «Το Τελευταίο Ψέμα» δεν είχε κάποια συμμετοχή και ως εκ τούτου κηρύσσεται άγονη.

Τα τέσσερα έργα που διακρίθηκαν σύμφωνα με την επιτροπή του MCF είναι (με τυχαία σειρά):

·         «Κάθε μέρα Κυριακή», της Αγγελικής Παρδαλίδου

·         «Παιχνίδι αναμνήσεων», της Μαρίας Αναστασοπούλου

·         «Σ’αυτούς τους καιρούς» της Παρασκευής Αποστολοπούλου

·         «Όταν τα ψάρια βγήκαν στη στεριά» της Καλλιόπης Ζέππου

Οι συγγραφείς και το κοινό θα έχουν τη ευκαιρία της παρουσίασης των έργων, όταν το επιτρέψουν οι υγειονομικές συνθήκες που μας υπαγορεύουν νέους τρόπους άσκησης της θεατρικής τέχνης.

Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους έστειλαν το έργο τους κι ελπίζουμε να παραμείνει ζωντανή η δημιουργική διαδικασία.”

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την κριτική επιτροπή για τη διάκριση.

Είναι υπέροχο για έναν συγγραφέα να νιώθει ότι αυτό που δημιούργησε μπόρεσε να επικοινωνηθεί.

Και για έναν θεατρικό συγγραφέα το να μπορέσει να το δει και στη σκηνή είναι η πραγματική ολοκλήρωση του έργου του.

Πολλή χαρά! Μεγάλη ευγνωμοσύνη…

Ο διαγωνισμός ήταν ο εξής:

Πανδημία! Δυστοπία! Λέξεις που μέχρι τώρα τις διαβάζαμε σε περιγραφή ταινιών! Ξαφνικά περίπου στα μέσα Μαρτίου, γίναμε εμείς οι πρωταγωνιστές! Εντάξει δεν είμαστε ο Γουίλ Σμίθ στο «I am a legend» και σίγουρα οι γείτονες μας δε μετατράπηκαν σε ζόμπι! Αλλά κλειστήκαμε, γνωρίσαμε αυτούς τους γνωστούς- άγνωστους που ζουν μαζί μας στο σπίτι, άλλοι τακτοποιήσαμε ντουλάπες, συρτάρια, κουτιά, κουτάκια και πάλι ντουλάπες, κουτιά, κουτάκια. Άλλοι βρήκαμε τον εαυτό μας και νιώσαμε καλά και νιώσαμε άσχημα. Μας λείψανε οι φίλοι μας και σχεδιάζαμε τρόπους, τύπου Μαγκάιβερ, στο μυαλό μας να τους δούμε! Πολλοί συμμετείχαμε σε αυτές τις τηλεδιασκέψεις που κάποιος δεν άκουγε, κάποιος δε φαινόταν, σε κάποιους φαινόντουσαν μόνο σημεία προσώπου π.χ το μέτωπο.

Τα δύσκολά είναι καιρός να τα αφήσουμε πίσω! Όλοι όμως έχουμε μια ιστορία αγάπης, πάθους, ίσως χαράς και γέλιου να διηγηθούμε για τις μέρες αυτές:

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης σας καλεί να δημιουργήσετε ένα μονόπρακτο θεατρικό έργο με τις αφορμές που μας κράτησαν όρθιους, τη δημιουργικότητα  και το χιούμορ που μπορεί να γεννηθεί στην περίοδο της καραντίνας.

Τα έργα που θα κατατεθούν πρέπει να είναι πρωτότυπα, έως τριάντα (30) σελίδες και έως 3 χαρακτήρες, (ώστε να τηρούνται οι αποστάσεις ασφαλείας). Οι ενδιαφερόμενοι θα διαλέξουν έναν από τους παρακάτω τίτλους εμβληματικών ταινιών του Μιχάλη Κακογιάννη, και θα εμπνευστούν από αυτόν για να δημιουργήσουν τη δική τους ιστορία καραντίνας. 

-Το τελευταίο Ψέμα

-Κυριακάτικο Ξύπνημα

-Το κορίτσι με τα μαύρα

-Όταν τα ψάρια βγήκαν στη στεριά

Θα επιλεγούν τέσσερα έργα – ένα από κάθε τίτλο – και θα ζωντανέψουν στη σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, προβάλλοντας την αισιόδοξη πλευρά που μπορεί να έχει η ζωή, ακόμα και στην πιο δύσκολη κατάσταση.

Οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να υποβάλλουν τα έργα τους έως τη Παρασκευή 22 Μαΐου 2020.