Εθνικός Ελληνορώσων

Λίγο πριν τη δύση της θεατρικής σεζόν νιώθω την ανάγκη να γράψω για μια παράσταση που ξεχώρισα.

Έπρεπε να είχα γράψει νωρίτερα για να έχετε περισσότερες ευκαιρίες να τη δείτε καθώς τελειώνει την Κυριακή των Βαΐων. Δεν πειράζει. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Μιλάω για την παράσταση: «Εθνικός Ελληνορώσων».

Είχα ακούσει πολλά και είχε ξεχωρίσει και στα βραβεία κοινού All4fun.

Ο Στέλιος Δημόπουλος που παίζει (άτομο που θεωρώ απίστευτη προσωπικότητα και πολύ μεγάλο ταλέντο), μου είχε στείλει αλλά συνέχεια το αμελούσα. Μάλιστα είχα συναντήσει τυχαία στο αεροπλάνο όλη την ομάδα όταν είχαν ανέβει στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο δεν κατάφερνα να πάω. Μια περίμενα έναν φίλο να πάμε μαζί και δεν μπορούσε, μια έβρεχε, μια εκείνο, μια το άλλο, μια, μια… Κάποια στιγμή ξαναεπικοινώνησε ο Στέλιος και λέω «αυτή τη φορά θα πας Παρδαλίδου!»

Στέλιο, σε ευχαριστώ για τη γλυκιά επιμονή σου.

Η παράσταση λοιπόν είναι ίσως ό,τι καλύτερο είδα φέτος, τόσο ως ερμηνείες και σκηνοθεσία όσο και ως κείμενο.

Οι ηθοποιοί φυσικότατοι, καταφέρνουν να φτάσουν αυτήν την περιβόητη ¨αλήθεια¨ στην ερμηνεία τους. Ναι, φίλοι μου. Αυτό που νομίζουμε ότι είναι ουτοπικό υπάρχει τελικά. Αυτή η αίσθηση της πραγματικής ζωής, ότι βλέπω μπροστά μου κάτι το οποίο είναι τόσο φυσικό και αληθινό που με ¨βάζει¨ σε έναν πιθανό και ζωντανό κόσμο. Νιώθεις σαν να πετυχαίνεις ξαφνικά αυτούς τους χαρακτήρες σε ένα γήπεδο μπάσκετ, ότι είσαι κάποιος γείτονας που παρακολουθεί. Ούτε θεατρινισμοί, ούτε φορμαλιστικές ερμηνείες, ούτε μικρόφωνα, ούτε αποστασιοποίηση, ούτε σκηνοθεσιές, ούτε υπερβατικά ακατανόητα λόγια, ούτε περίεργη τεχνητή κινησιολογία.

Απλότητα.

Αλήθεια.

Μαγικό!

Οι ηθοποιοί: Στάθης Σταμουλακάτος, Μάκης Παπαδημητράτος, Θάνος Αλεξίου, Κώστας Φυτίλης, Στέλιος Δημόπουλος, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος

Ο ένας καλύτερος από τον άλλο. Ξεκάθαροι χαρακτήρες, ετερόκλητοι, αληθινοί, ανθρώπινοι. Δεν υπάρχει καλός και κακός. Δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο. Υπάρχει η ζωή και στη ζωή ένας άνθρωπος δεν είναι μόνο ένα πράγμα αλλά ένα σύνολο χαρακτηριστικών. Ανάλογα με την περίσταση εμφανίζονται εκδοχές του εαυτού μας που μπορεί να εκπλήξουν και εμάς τους ίδιους.

Η σκηνοθεσία (Γιώργος Παλούμπης) φωτίζει τόσο το κείμενο όσο και τους ηθοποιούς. Δεν παλεύει να καπελώσει την παράσταση με εξυπνάδες, τεχνάσματα και σουρεαλιστικές ¨απόψεις¨. Ακολουθεί μια ρεαλιστική γραμμή, απολαυστικότατη που αφήνει χώρο στους ηθοποιούς να ερμηνεύσουν τους χαρακτήρες τους και το κείμενο να αναπνεύσει. Καλοκουρδισμένο, αρμονικό, με εναλλαγές, σαν μουσικό κομμάτι με ρυθμό γρήγορο αλλά με τις απαραίτητες παύσεις, σιωπές. Η σκηνοθεσία και η ρεαλιστική υποκριτική γραμμή καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα ζωής που σε συνεπαίρνει.

Το κείμενο (Αντώνης Τσιοτσιόπουλος) σύγχρονο με αξιοσημείωτη προφορικότητα. Θέτει πολύ σοβαρούς προβληματισμούς χωρίς να γίνεται διδακτικό σε κανένα σημείο. Αυτό άλλωστε είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά των μεγάλων κειμένων. Απίστευτο χιούμορ, έξυπνη ιδέα, ωραία αφήγηση, εναλλαγή γεγονότων, διάλογοι ουσιαστικοί και ατακάρισμα υπέροχο.

Σκηνικό (Ηλέκτρα Σταμπούλου), κουστούμια (Ομάδα Boudoir) και φωτισμοί (Βασίλης Κλωτσοτήρας), ενισχύουν με τον καλύτερο και φυσικότερο τρόπο τόσο τη δραματουργία όσο και τη σκηνοθεσία, ερμηνεία και το κείμενο. Είναι αδιάσπαστα οργανικά κομμάτια.

Συνολικά η παράσταση είναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετική. Καταφέρνει αυτόν τον άπιαστο στόχο που θεωρώ προσωπικά ότι είναι η μαγεία της οποιαδήποτε τέχνης: Να επικοινωνήσει ουσιαστικά και να συγκινήσει σε πολλά επίπεδα τον θεατή. Τον θεατή που γελάει, κρίνει, προβληματίζεται, αναρωτιέται. Δεν είναι πια ο ίδιος. Έχει μετακινηθεί (συν-κινηθεί) λιγάκι και ¨κουβαλάει ¨μέσα του αυτό που μόλις παρακολούθησε. Τι άλλο να μπορεί να ευχηθεί μια ομάδα καλλιτεχνών;

Η παράσταση «Εθνικός Ελληνορώσων» μου θύμισε γιατί κάνουμε ακόμα θέατρο. Μου ξύπνησε όλη αυτήν τη μαγεία που αναζητάμε και ως θεατές και ως ερμηνευτές. Ευχαριστώ όλη την ομάδα γι’ αυτό που βίωσα. Γιατί το ¨άθλημα¨ του θεάτρου είναι ομαδικό. Κανείς δεν μπορεί να λάμψει μόνος του. Και ο Εθνικός Ελληνορώσων παίζει καθαρά πρωταθλητισμό στο γήπεδο της θεατρικής Αθήνας.

Τελευταίες παραστάσεις: Τετάρτη στις 21:30, Σάββατο στις 18:00 & Κυριακή στις 21:30.

Πηγή: https://www.all4fun.gr/portal/theatre-2/eidame-2/20882-ethnikos-ellinoroson-apo-pardalidou.html

Δελτίο τύπου

Μετά τη μεγάλη καλλιτεχνική κι εισπρακτική επιτυχία της προηγούμενης σεζόν, το έργο «Εθνικός Ελληνορώσων» του Αντώνη Τσιοτσιόπουλου σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη επιστρέφει στο Από Μηχανής Θέατρο κάθε Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή.

Η συγκεκριμένη παράσταση, μάλιστα, τιμήθηκε με το 3ο βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στα 6α Θεατρικά Βραβεία Κοινού All4fun.

Εδώ και τρία χρόνια, σε μια γειτονιά σε μια άκρη του Δήμου της Αθήνας, στο Ελληνορώσων, έξι φίλοι γύρω στα σαράντα, μαζεύονται, μια φορά τον μήνα, για ένα “μπασκετάκι”. Το ραντεβού συνήθως πέφτει Σάββατο – εκεί, κατά το απογευματάκι – στο ίδιο πάντα ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ. Το κάνουν όπως λένε “για να ξεσκουριάζουν” …και να πίνουν μετά καμιά μπύρα χωρίς ενοχές. Και σήμερα το ίδιο. Συναντήθηκαν, είπαν τα νέα τους, έκαναν το ζέσταμά τους, πήραν την μπάλα στα χέρια και το παιχνίδι άρχισε.

Ο Εθνικός Ελληνορώσων είναι μία κωμωδία, για τα παιδιά μιας γειτονιάς που λένε ότι μεγάλωσαν, για πρησμένους αστραγάλους, για πληγές που έκλεισαν και για άλλες που μείναν ανοιχτές. Ένα έργο για ξεχειλωμένες φανέλες, ξεφούσκωτες μπάλες και εγκλήματα. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Εξ’ αμελείας και μη.

“Όταν ο άντρας φτάνει στα σαράντα, πρέπει να αρχίσει να προσέχει” Michael Jordan

Trailer παράστασης: https://www.youtube.com/watch?v=IKJqDexM57s&feature=youtu.be